Włóczykij

"W cieniu piramid" odwiedziłam drugi raz- rok temu byłam w Warszawie, teraz zawitałam do bydgoskiego Wyjścia Awaryjnego. Jeżeli chodzi o sam pokój, to nic nowego nie wymyślę, więc mogę skopiować swoje słowa z poprzedniej opinii ;)

Już od wprowadzenia mogliśmy się zatopić w fabułę i poczuć jak prawdziwi naukowcy. Zamykamy na chwilę oczy, a kiedy je otwieramy... przenosimy się w czasie i przestrzeni!

Wystrój perfekcyjny: każda ściana, każdy metr kwadratowy (a jest ich tutaj trochę), każdy element, nawet najdrobniejszy rekwizyt jest idealnie dobrany do scenografii. W pokoju nie ma prawie nic, co mogłoby sugerować, że jest się w ER- żadnych kabli, żółto-czarnych taśm, naklejek z napisem "stop", nic, a nic! Do tego efekty świetlne i dźwiękowe po prostu powalają.

Kolejna rzecz sprawiająca, że pokój jest naprawdę fantastyczny to zagadki. Powiedziałabym nawet, że można tutaj znaleźć cały przegląd escape'owych łamigłówek, ale żeby nie spojlerować już więcej o nich nie napiszę. Wspomnę tylko, że ta różnorodność sprawiła, że naprawdę nieźle wkręciliśmy się w fabułę, a godzina minęła zdecydowanie za szybko.

Jedna zagadka niestety nie działała, ale gdyby nie fakt, że już wcześniej ją widziałam, to może nawet bym się nie zorientowała, że coś nie jest tak jak być powinno.

W przeciwieństwie do warszawskiej firmy- tutaj dziewczyna z obsługi nie szczędziła nam czasu na rozmowę i opowiadanie o zagadkach, od razu dało się wyczuć w jej osobie optymizm oraz pełen profesjonalizm w tym, co robi.

To był zwykły sobotni wieczór. Stacja metra 'Plac Teatralny'. Jest młode małżeństwo z dwójką dzieci, które są bardzo głośno i biegają po peronie (a biedna mama nie wie jak się zachować, czując karcące spojrzenie starszej pani). Na ławeczce siedzi siwy pan z nosem w gazecie. Z boku grupka młodzieży sypie ciągle niecenzuralnymi słowami. Kobieta z trzema siatkami, w których ledwo mieszczą się zakupy pędzi do domu, by zdążyć z kolacją przed powrotem męża z pracy. Paczka przyjaciół targa duże bagaże i zapewne wybiera się na jakiś wspólny wakacyjny wyjazd. Wszędzie mnóstwo ludzi. Każdy gdzieś biegnie, bo śpieszy się do swoich codziennych obowiązków. Dzień jak co dzień- po prostu. Ale nagle... słychać strzały. Potem wybuchy. Krzyki. Płacz. Głucha cisza... I znów kolejne strzały... Świat się na chwilę zatrzymał. Służby specjalne niestety nie potrafiły zapobiec tej tragedii...

Wtedy do akcji wkraczamy my- najlepsi, znani na całym świecie z profesjonalizmu, perfekcjonizmu i natychmiastowego działania antyterroryści. Z terrorystami się nie negocjuje, tutaj trzeba działać szybko, stanowczo i przede wszystkim skutecznie. Ale wystarczy jeden niewłaściwy ruch i cała Bydgoszcz oraz wszyscy jej mieszkańcy mogą wylecieć w powietrze... Rozpoczynamy nierówną walkę o życie, nie tylko swoje. Losy całego miasteczka są w naszych rękach.

Po przekroczeniu progu przenosimy się faktycznie do kanałów, a następnie na prawdziwą stacje metra! To niesamowite jak WA odzwierciedliło to miejsce. Gdybym nie weszła przez drzwi, a po prostu obudziła się tam kiedyś po imprezie to byłabym pewna, że nie dotarłam do domu tylko utknęłam na peronie. A to chyba mówi samo za siebie. Scenografia po prostu zachwyca i ciężko czasem skupić się na zagadkach, bo oczy nie mogą się napatrzeć na te wszystkie idealne i niesamowite szczegóły wystroju. Do tego muzyka, dźwięki, gra świateł, efekty specjalne- jest booombooowooo! Klimat niczym z filmów sensacyjnych!

Zagadki są wpisane w fabułę i świetnie pasują do całości scenariusza. Jest ich sporo, ale trudność określam jako średnią. Rozwiązania niecodzienne i zaskakujące.

MG ciągle nas obserwował i wykazał się dużym zaangażowaniem w naszą grę. Mimo, że podczas zabawy nie potrzebowaliśmy jego pomocy, to fajnie było później porozmawiać o tym, co i jak robiliśmy.

Ekipa WA znów odwaliła kawał fantastycznej roboty. Podsumowując: Metro to wybuchowa mieszanka wszystkiego, co najlepsze! Strach pomyśleć, jak będzie wyglądał ich kolejny pokój.

Ps. Zazdroszczę tym, którzy przejażdżkę mają dopiero przed sobą- z tego metra nie chce się wysiadać! :)

Tajemnicza przesyłka. Ale od kogo? Co jest w środku? Bilety. Do cyrku?! Jedziemy! Ale niespodzianka! Bo kto nie lubi żartów klauna z czerwonym nosem i kolorowej, wesołej zabawy pełnej dziecięcych marzeń? Podekscytowani wchodzimy do środka, a światła reflektorów... padają na nas! Tego się nie spodziewaliśmy, ale... stajemy się główną atrakcją spektakularnego występu!

Room niesamowicie klimatyczny, utrzymany w cyrkowej, choć nieco mrocznej atmosferze. Nie spotkamy tu żadnego elementu scenografii, który mógłby w jakikolwiek sposób odbiegać od tematyki. Wszystko przemyślane i dopracowane. Ścieżka dźwiękowa, światła- no po prostu bajka! A raczej cyrk... ;)

Pokój opowiada historię. Wraz z odkrywaniem kolejnych zagadek rozwija się także fabuła. Zagadki- czasem łatwiejsze, czasem trudniejsze- sprawiają mnóstwo frajdy. Rozwiązania są niecodzienne, potrafią zaskoczyć, rozbawić, a niekiedy przestraszyć. Ten room jest żywy i pełen emocji!

Obsługa jak najbardziej na plus- uśmiechnięta i profesjonalna, choć zabrakło mi trochę większego entuzjazmu i zaangażowania (może to kwestia dnia, może osobowości prowadzącego)- w każdym bądź razie nie można nic zarzucić.

Podsumowując: Freakshow był fenomenalnym zakończeniem naszej wizyty w Break The Brain, taką wisienką ("truskawką" :D) na torcie! Szczerze polecam!

Było słoneczne, sobotnie popołudnie. Z grupką znajomych odwiedziliśmy od rana kilka ER, a potem postanowiliśmy wrócić na kwatery, trochę się ogarnąć i wybrać na jakąś imprezkę na mieście. Jednak przechodząc obok starego budynku usłyszeliśmy dziwne krzyki. Później nastąpiła cisza... I znów te przeraźliwe wrzaski. Ewidentnie ktoś potrzebował pomocy. Bez zastanowienia ruszyliśmy w stronę drzwi.

Ale...ale... Gdzie jest reszta?
No i znów wpakowaliśmy się w niemałe tarapaty... Nie wszystko jest takie jakim wydaje się być. Czy wyjdziemy z tego cało? To zależy. Od sytuacji. Od okoliczności. Od wytrzymałości psychicznej. Tak naprawdę nigdy nie można być niczego pewnym...

Duża, na pozór pusta, a w rzeczywistości świetnie zagospodarowana przestrzeń jest ogromną zaletą roomu. Wystrój surowy, zimny, minimalistyczny w połączeniu z dźwiękami, światłami i innymi efektami specjalnymi tworzy niebanalny klimat. Czuć niepokój, a momentami dreszczyk grozy. Pokój działa na niektóre zmysły po prostu obłędnie! ;)

Room spójny i logiczny, wręcz płynie się przez grę. Bardzo podobało mi się to, że wymagał dużo współpracy, szczególnie na pierwszym etapie zabawy. Zagadki pomysłowe i nieszablonowe.

Bardzo dobry kontakt z obsługą.

Na początku muszę przyznać, że tematyka mitologiczna jest oryginalna i rzadko spotykana, ale zbytnio do mnie nie przemawia, dlatego mam nadzieję, że opinia nie będzie przez to surowsza.

Klimat Olimpu jest dobrze oddany. Większość dekoracji i elementów wystroju utrzymana w tematyce związanej ze starożytnymi bogami. Czegoś mi jednak zdecydowanie zabrakło, by móc mocniej odczuć tę atmosferę. Również fabuła mogłaby być bardziej rozbudowana i przewijać się częściej w czasie gry.

Pokój jest przyjemny i grywalny. Twórcy ukryli tu wiele logicznych zagadek, kłódek, elektroniki oraz trochę zadań manualnych. Łamigłówki są (w większości, ale nie wszystkie) proste, jednak niebanalne i wciągające.

Na obsługę nie możemy narzekać. Dobrze spełniała swoją rolę zaczynając od przywitania, poprzez przypomnienie zasad i wprowadzenie, a kończąc na rozmowie po grze.

A czy Tobie uda się odnaleźć artefakt i ocalić ludzkość? ;)

Odwiedzając Break The Brain postanowiliśmy od razu rzucić się na głęboką wodę wybierając jako pierwsze pokój "W odległej galaktyce".

Widać, że room jest już trochę na rynku, jednak Właściciele dbają, by wszystko działało w nim jak należy. Wystrój przygotowany z dbałością o detale (myślę, że kilka lat temu zrobiłby na mnie ogromne wrażenie). Fani Gwiezdnych Wojen zapewne świetnie odnajdą się w tym miejscu oraz docenią pewne smaczki. Światła i dźwięki dodatkowo potęgują doznania :D

Zagadki są nieszablonowe, spójne i logiczne, ale czasem trzeba się trochę nakombinować, by naprawić statek i uciec z sideł Boba. Poziom określam na średnio- trudny, w zależności od ilości graczy, bo pracy jest naprawdę sporo. Ale pokój jest nieliniowy, więc warto się podzielić i robić kilka rzeczy równolegle.

Niestety straciliśmy kilkanaście minut przy jednym zadaniu, pod koniec trochę się już irytując, że nie potrafimy sobie poradzić z prostą matematyką albo zagadka jest nielogiczna, a okazało się, że po prostu istotny element danej zagadki był odklejony (za to jedna gwiazdka mniej w ocenie ogólnej, bo frustracja zaburzyła nam dalszy odbiór pokoju). Ale poza tym drobnym mankamentem zagadki są naprawdę mocną stroną galaktyki.

Obsługa przyjazna, uśmiechnięta i pomocna.

Muszę Wam się czymś pochwalić! W końcu, po wielu, wielu latach wybraliśmy się do cyrku! To miał być piękny dzień, spełnienie naszych dziecięcych marzeń. Przywitał nas przyjazny pracownik owego miejsca i z uśmiechem zaprosił do środka, gdzie rozpoczęła się nasza przygoda.

Jest kolorowo, radośnie, w uszach gra wesoła melodia, przegryzamy popcorn, ale mimo tej sielankowej atmosfery... czujemy lekki niepokój. No niby klaun wspominał, że ma brata, ale czy na pewno chcemy go poznać? A może to nie brat tylko nasz sympatyczny człowiek z czerwonym nosem ma schizofrenię, rozdwojenie jaźni czy inne problemy psychiczne...? No cóż, trudno odpowiedzieć na to pytanie. Chcąc, nie chcąc- zaraz poznamy dwa oblicza Klauna.

Pokój o oryginalnej tematyce, z dużym (choć jednak, moim zdaniem, nie do końca wykorzystanym) potencjałem.
Zagadki fajne, zróżnicowane- zadania analogowe przeplatają się z manualnymi oraz kłódkami i szczyptą elektroniki. Przyda się sokole oko, a także podzielność uwagi ;). Niektóre elementy wystroju noszą ślady użytkowania, ale nie przeszkadza to w zabawie. Klimat jest cyrkowo- mroczny. Półmrok podkręca atmosferę, a "efekty specjalne" potrafią nieźle zaskoczyć.

Chłopak z obsługi ponownie świetnie się spisał. Dało się odczuć jego zaangażowanie w naszą grę i radość z wykonywanej pracy.

To były naprawdę ciężkie czasy. Ciągłe najazdy, strzelania, bombardowania. Każdy tęsknił za pokojem, ale aby przeżyć, trzeba było jednak walczyć. Takie po prostu są realia wojny...
W pewien piątek, gdy wróciliśmy do swojej bazy (zmęczeni, ale szczęśliwi, że w naszym oddziale nie było wielu strat w ludziach), okazało się, że tym razem wróg był przebieglejszy... Przedarł się czołgiem przez mury naszej jednostki i podłożył bombę! Czas biegł nieubłaganie, a my robiliśmy wszystko, by ten dzień nie był ostatnim dniem naszego życia...

Klimat pokoju jest militarny. Bronie, mapy, wszelkie umundurowania, oporządzenie wojskowe i te sprawy. Dobrze dobrana muzyka oraz efekty dźwiękowe podtrzymują atmosferę. Jeden element bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Czegoś mi jednak tutaj zabrakło, room wydał się jakiś taki nieco... pusty. Mimo niewielkiej ilości rekwizytów, nie nudziliśmy się. Zagadki dość łatwe, wpisane w tematykę, w większości standardowe kłódki i zadania manualne.

Zdecydowanie mocną stroną tej firmy jest obsługa. Pogodny, uśmiechnięty chłopak, profesjonalnie przygotowany do roli Mistrza Gry - przedstawił nam interesująco wprowadzenie i odbył miłą rozmowę na temat pokoju po zakończeniu zabawy.

Po świetnej zabawie w chatce Czarownicy do Krainy Czarów wjechaliśmy z impetem (dosłownie i w przenośni), a potem "łaaaaał" i 5 minut dla każdego na podziwianie scenografii. Budzi ona mnóstwo pozytywnych wrażeń i emocji. Jest naprawdę pięknie i bajkowo, zadbano, by każdy rekwizyt pasował do wystroju. Do tego jeszcze odpowiednio dobrane światła i dźwięki. Możemy poczuć się znów jak dzieci i naprawdę przenieść do czarodziejskiego świata.

Zagadki wkomponowują się w tematykę i nie odbiegają od fabuły. Są zróżnicowane i łatwe (a jak za łatwe, to równie łatwo je sobie również utrudnić i przekombinować :p). Jest mnóstwo elektroniki, ale także zadania manualne i zręcznościowe się znajdą.

Kamil ponownie spisał się na medal. Nie szczędził nam uwagi ani czasu na rozmowę. A że nie chcieliśmy zbyt szybko opuszczać tak klimatycznego miejsca to po zakończeniu zabawy mogliśmy jeszcze raz przejść się po pokoju, pooglądać, podotykać i nacieszyć oczy oraz spędzić dodatkowe kilkanaście minut w Krainie Czarów.

Wiedźma tego nie chciała... Przez całe życie nie była szczęśliwa i nie mogła znieść widoku radosnych ludzi. Dlatego rzuciła klątwę na wszystkich, by oni również cierpieli razem z nią. Jako niepoprawni optymiści postanowiliśmy udać się do chatki Czarownicy, by ukraść przepis na eliksir szczęścia (który według legendy jest jedynym sposobem na zdjęcie klątwy) i przywrócić uśmiech na twarzach mieszkańców.

Wystrój jest czarujący, posiada wszystko co w baśniowym świecie znaleźć się powinno. Nie tylko efekty wizualne, ale również dźwiękowe fajnie wpisują się w klimat. Jedyny minus to fakt, że pokój nie jest wygłuszony i czasem słychać to, co dzieje się na zewnątrz (ale to już jest zależne od warunków lokalowych).

Na szczęście (albo niestety) nie potrzebowaliśmy żadnej podpowiedzi, ale po wyjściu z pokoju rozmawiając z MG mogliśmy się przekonać o niebanalnym systemie podpowiedzi. Dla dzieci (ale nie tylko!) będzie to na pewno nie lada gratka. Będąc przy obsłudze nie można nie wspomnieć, że Kamil to bardzo pozytywny, otwarty chłopak, wkręcony w to, czym się zajmuje. Super spędziliśmy czas nie tylko w czasie gry, ale również na pogaduchach z nim.

Żałuję, że Bydgoszcz to dla mnie drugi koniec Polski, bo do takiego pokoju chętnie wybrałabym się jeszcze raz z córkami, by mogły spróbować swoich sił i zmierzyć się z Wiedźmą. Polecam szczególnie rodzinom z dziećmi, ale bardziej doświadczeni też będą się tutaj dobrze bawić i śmiało mogą iść na rekord ;)