Szalony Kapelusznik

Oczekiwanie rozrywki, oderwania się od świata "za drzwiami", pochłonięcia, wypełnienia czasu i głowy zagadkami - te wszystkie oczekiwania Maverick spełnił we właściwym czasie i we właściwy sposób.

Wspominam te okoliczności, bo one są dla mnie ważne - że w tamtym dniu pełnym przyziemnych zawirowań, mogłam rzucić się na ratunek ludzkości i cywilizacji :)

Zagadki są...chyba trudne xD ale nam podeszły bardzo ładnie. Klimat "czegoś dziwnego" jest raczej oddany, choć nie szałowy, i są pewne umowności techniczne w szczegółach wystroju. To jednak nie przeszkadza w przechodzeniu pokoju.

Pan z obsługi super rozmowny, pozytywny konkretny gość, pozdrawiamy, a ja obiecuje wrócić do początków tej historii i nadrobić dwa pierwsze scenariusze!

No właśnie - a tyle pracy potrzeba włożyć, aby ślad po zaginionym koledze odnaleźć!

W pokoju jest multum zagadek. Kilka razy myśleliśmy, że to już...a to jeszcze :D

Można powiedzieć, że wszystko gra. W podwójnym znaczeniu - i tym, że całokształt jest w porządku, i tym, że każdy element wystroju jest jakoś zaangażowany w rozgrywkę i budowę zagadek - za to wielkie brawa dla twórców!

Był to nasz czwarty pokój w maratonie i odczuwaliśmy już znużenie - a piszę to po to, żebyście nie zostawiali sobie Stranger na koniec tripów - bo jest to pokój wymagający :)

Podsumowując jednym zdaniem - bawiliśmy się dobrze, choć bez szału i podskoków z zachwytu ;)

Natomiast obsługa rewelacyjna! Mnóstwo entuzjazmu i pasji biło z rozmowy, i takie debriefingi lubimy najbardziej :)

Bawiliśmy się wspaniale!!

Ściany, podłoga i sufit...ba! niebo! - prześliczne, dopracowane, dopieszczone. I my się czuliśmy jak zadbani gracze, na każdym kroku na tej nowej ziemi!

Bardzo przyjemna fabuła, zadania w klimacie, rekwizyty i system podpowiedzi utrzymują nas w fabule - może nie dzieje się nic, od czego by spadły kapelusze z głów, ale te wszystkie umowności są tak czarujące... tak przyjemne <3

Aha, i samo zakończenie bardzo pozytywnie zaskakujące! Taki "smaczek" w bardzo dosłownym tego słowa znaczeniu^^

Rozkoszowaliśmy się tym pokojem jak mało którym i będziemy go wspominać z uśmiechem. Absolutnie polecamy każdemu, niezależnie od preferencji i poziomu doświadczenia.

Obsługa fantastyczna! Rozmowa pełna emocji, wymiana wrażeń, dużo radości :)

Pokój faktycznie nie pierwszej świeżości, ale zarówno same zagadki, jak i utrzymanie ich w tematyce dają radę.
Klimat zbudowany na wątku zabawy z Czarnym Motylkiem jest spójny i angażujący. Plus za zadania do wykonania - wymagają myślenia i angażują.

Również plus za wykorzystanie przestrzeni, nie wszystkiego się spodziewaliśmy, a to działa na korzyść pokoju.

I jeden super efekt - poczucie obecności spotęgowane!

Polecamy wstąpić przy okazji wizyty u Foxów :)

Tak, dla nas najważniejsze w Pinokiu jest to, że do niego zdążyliśmy trafić przed zamknięciem 😄- zebrać ekipę, zorganizować "Wro-trip" - i że było warto!!

Kto jeszcze może, niech przychodzi, nieczęsto zdarzają się wśród ER takie wcielenia legendarnych opowiastek w pełnej krasie.

Pokój jest bajkowy - śliczny i dopieszczony, dużo drewna i uroczych rekwizytów. Baśniowa warstwa fabularna i poetycka współtworzą opowieść, a my, niczym pomocnicy Gepetta, prowadzimy Pinokia do...no właśnie, przekonacie się sami do jakiego finału :)

Wizyta u Foxów była "Modelową Wizytą u Foxów"! Bardziej była wspólnym spotkaniem w gronie pasjonatów niż sztywnym podziałem na klientów i obsługę. Dlatego nawet słowa "obsługa" nie używam.
Wyszliśmy roześmiani na maksa, z satysfakcją i... nadzieją, że zobaczymy się w kolejnym pokoju - godnym następcy Pinokia!

Trzymamy kciuki!!

... bardzoś to roztropnie wykalkulował, Rochu...

Tak to mniej więcej szło ;)

I my, zainspirowani tą ponadczasową sentencją o Wuju, postanowiliśmy wmieszać się w parę wujowych spraw. Chcieliśmy tak po cichutku, z dystansu...tymczasem obsadzono nas w roli tyleż niespodziewanej co wymagającej.
Tak czy inaczej, losy familii spoczęły w naszych rękach.

Powiem tak: czegoś takiego jeszcze nie było! Emocje (przynajmniej u mnie) były na najwyższym poziomie, koncentracja, mobilizacja, własny los we własnych rękach. Trzymająca w napięciu fabuła i sceneria przełamana niezwykle zgrabnie humorystycznymi smaczkami. Zagadki wszystkie w klimacie, oparte na fabule. Wystrój - cacko. Klimat -ba! Od samego przestąpienia progu.

Obsługa marzenie. Idealna, chaotyczna obustronna wymiana wrażeń i wszelkich ER-owych anegdot, wysycona ekspresją i zajawką 😄

Było fantastycznie!!!


p.s. Muszę wspomnieć, że naprawdę nie dla osób z klaustrofobią. Mi było momentami nieswojo, ale skoro ja spokojnie dałam radę, to "lżejsze przypadki" też mogą 🙃 zresztą, zawsze jest panic button.


Jeszcze raz, żeby zamknąć na pozytywie: Majstersztyk i absolutny must-visit!

! Uwaga. Ułożyłam tą recenzję, po czym stwierdziłam, że identycznie pasuje ona do wszystkich trzech pokoi Składnicy Szyfrów i do naszych w nich przeżyć, więc pozwalam sobie zamieścić jej kopie pod tymi pokojami - słowo w słowo te same wrażenia. Po co parafrazować na siłę samą siebie.

A więc:

Przykro mi pisać tą opinię, bo i siedziba firmy jest w gruncie rzeczy ciekawa i wkomponowana w miejsce rozrywki (Play City w Galerii Piastów), i zachęca świeżaki do zasmakowania tego typu rozrywki, i to wszystko miało potencjał... Ale po kolei:

Legnica to ciekawe miasto. Przyjechaliśmy tu pierwotnie dla czterech pokoi, a przy okazji niniejszym stwierdzamy, że wspomniana Galeria bardzo ciekawie, unikatowo wręcz, wkomponowuje się w tkankę starego miasta. Sama w sobie będąca plątaniną uliczek, z zewnątrz nieburząca estetyki zabudowy.

Niestety, ta plątanina uliczek dla przyjezdnych ma tę wadę, że nie jest dość czytelna i po prostu do firmy ciężko trafić... Upał, wiele różnych pionów wind i schodów, creepy półpiętra, duszny parking i pozamykane niektóre przejścia - to wszystko nie nastawiło nas pozytywnie do gry już przed jej rozpoczęciem (no cóż, chyba po prostu jesteśmy ASK - Amatorami Starych Kamienic ;)

Sama jednak siedziba i poczekalnia (jak już się do niej trafi) jest przestronna i doskonała do grupowych nasiadówek, budowania klimatu, integracji grupy i wspólnych rozmów z Mistrzem Gry. Ja w każdym razie nie lubię, gdy prowadzący nade mną stoi i coś tłumaczy; tutaj stoliki i fotele były komfortowe i odpowiednie do omawiania spraw technicznych itp.

Natomiast wprowadzenie w naszym przypadku było kompletnie położone na łopatki. Spodziewałam się usłyszeć tą ciekawą przecież historię przed wejściem, ze szczegółami, konspiracyjnym szeptem, wiecie... w końcu jest całkiem interesująca i warto by się w nią wczuć.
Nic z tych rzeczy, trzy ćwierci zdania w biegu, cyk, i już jesteśmy w pokoju bez sufitu, w kompletnej ciszy...

Ja wiem, siedzibą w galerii wymusza pewne umowności, wymogi bezpieczeństwa itp. Nie zostało to niestety nadrobione ani ścieżką dźwiękową, ani jakimś wyszukanym systemem podpowiedzi, ani żadnym efektem wow...

Wystrój i rekwizyty też bardziej broniłyby się w jakimś pomieszczeniu o lepszej ogólnej stylizacji, również dotyczącej etapu przed grą (przedsionek, poczekalnia, minimalnie ciaśniejsze/bardziej "skondensowane" pokoje).

Przy proszeniu o podpowiedzi trzeba było za każdym razem tłumaczyć GM, na jakim etapie jesteśmy, a mówienie "to już mamy zrobione...to też!" jest dość irytujące...

To, co się broni w pokoju, to same zagadki. Są pomysłowe, zróżnicowane i niebanalne. Nawet dość trudne i co niektóre - unikatowe. Ja osobiście czułam się, jakbym była we wnętrzu książki z zagadkami - od łamigłówki do łamigłówki, tak po prostu, bez fajerwerków. Jeśli ktoś to lubi - to będzie intelektualnie usatysfakcjonowany. My w każdym razie też to doceniamy. Było wymagająco i logicznie, a to jest w końcu ważna część tej gry.

Mimo wszystko, było warto tam zajrzeć i pomimo zmęczenia po ciężkim dniu przeciorać umysł zagadkami ze Składnicy :)
Opisany wyżej niesmak i niedosyt pozostaje, ale trzeba brać poprawkę na to, że wraz z kolejnymi dziesiątkami odwiedzanych pokoi stajemy się coraz bardziej wymagający - więc mimo wszystko, gwoli uczciwości, zachęcamy do wizyty w Składnicy, zwłaszcza osoby niezaznajomione jeszcze z pokojami zagadek - bo jak rozkminiać łamigłówki, to tam :)

! Uwaga. Ułożyłam tą recenzję, po czym stwierdziłam, że identycznie pasuje ona do wszystkich trzech pokoi Składnicy Szyfrów i do naszych w nich przeżyć, więc pozwalam sobie zamieścić jej kopie pod tymi pokojami - słowo w słowo te same wrażenia. Po co parafrazować na siłę samą siebie.

A więc:

Przykro mi pisać tą opinię, bo i siedziba firmy jest w gruncie rzeczy ciekawa i wkomponowana w miejsce rozrywki (Play City w Galerii Piastów), i zachęca świeżaki do zasmakowania tego typu rozrywki, i to wszystko miało potencjał... Ale po kolei:

Legnica to ciekawe miasto. Przyjechaliśmy tu pierwotnie dla czterech pokoi, a przy okazji niniejszym stwierdzamy, że wspomniana Galeria bardzo ciekawie, unikatowo wręcz, wkomponowuje się w tkankę starego miasta. Sama w sobie będąca plątaniną uliczek, z zewnątrz nieburząca estetyki zabudowy.

Niestety, ta plątanina uliczek dla przyjezdnych ma tę wadę, że nie jest dość czytelna i po prostu do firmy ciężko trafić... Upał, wiele różnych pionów wind i schodów, creepy półpiętra, duszny parking i pozamykane niektóre przejścia - to wszystko nie nastawiło nas pozytywnie do gry już przed jej rozpoczęciem (no cóż, chyba po prostu jesteśmy ASK - Amatorami Starych Kamienic ;)

Sama jednak siedziba i poczekalnia (jak już się do niej trafi) jest przestronna i doskonała do grupowych nasiadówek, budowania klimatu, integracji grupy i wspólnych rozmów z Mistrzem Gry. Ja w każdym razie nie lubię, gdy prowadzący nade mną stoi i coś tłumaczy; tutaj stoliki i fotele były komfortowe i odpowiednie do omawiania spraw technicznych itp.

Natomiast wprowadzenie w naszym przypadku było kompletnie położone na łopatki. Spodziewałam się usłyszeć tą ciekawą przecież historię przed wejściem, ze szczegółami, konspiracyjnym szeptem, wiecie... w końcu jest całkiem interesująca i warto by się w nią wczuć.
Nic z tych rzeczy, trzy ćwierci zdania w biegu, cyk, i już jesteśmy w pokoju bez sufitu, w kompletnej ciszy...

Ja wiem, siedzibą w galerii wymusza pewne umowności, wymogi bezpieczeństwa itp. Nie zostało to niestety nadrobione ani ścieżką dźwiękową, ani jakimś wyszukanym systemem podpowiedzi, ani żadnym efektem wow...

Wystrój i rekwizyty też bardziej broniłyby się w jakimś pomieszczeniu o lepszej ogólnej stylizacji, również dotyczącej etapu przed grą (przedsionek, poczekalnia, minimalnie ciaśniejsze/bardziej "skondensowane" pokoje).

Przy proszeniu o podpowiedzi trzeba było za każdym razem tłumaczyć GM, na jakim etapie jesteśmy, a mówienie "to już mamy zrobione...to też!" jest dość irytujące...

To, co się broni w pokoju, to same zagadki. Są pomysłowe, zróżnicowane i niebanalne. Nawet dość trudne i co niektóre - unikatowe. Ja osobiście czułam się, jakbym była we wnętrzu książki z zagadkami - od łamigłówki do łamigłówki, tak po prostu, bez fajerwerków. Jeśli ktoś to lubi - to będzie intelektualnie usatysfakcjonowany. My w każdym razie też to doceniamy. Było wymagająco i logicznie, a to jest w końcu ważna część tej gry.

Mimo wszystko, było warto tam zajrzeć i pomimo zmęczenia po ciężkim dniu przeciorać umysł zagadkami ze Składnicy :)
Opisany wyżej niesmak i niedosyt pozostaje, ale trzeba brać poprawkę na to, że wraz z kolejnymi dziesiątkami odwiedzanych pokoi stajemy się coraz bardziej wymagający - więc mimo wszystko, gwoli uczciwości, zachęcamy do wizyty w Składnicy, zwłaszcza osoby niezaznajomione jeszcze z pokojami zagadek - bo jak rozkminiać łamigłówki, to tam :)

! Uwaga. Ułożyłam tą recenzję, po czym stwierdziłam, że identycznie pasuje ona do wszystkich trzech pokoi Składnicy Szyfrów i do naszych w nich przeżyć, więc pozwalam sobie zamieścić jej kopie pod tymi pokojami - słowo w słowo te same wrażenia. Po co parafrazować na siłę samą siebie.

A więc:

Przykro mi pisać tą opinię, bo i siedziba firmy jest w gruncie rzeczy ciekawa i wkomponowana w miejsce rozrywki (Play City w Galerii Piastów), i zachęca świeżaki do zasmakowania tego typu rozrywki, i to wszystko miało potencjał... Ale po kolei:

Legnica to ciekawe miasto. Przyjechaliśmy tu pierwotnie dla czterech pokoi, a przy okazji niniejszym stwierdzamy, że wspomniana Galeria bardzo ciekawie, unikatowo wręcz, wkomponowuje się w tkankę starego miasta. Sama w sobie będąca plątaniną uliczek, z zewnątrz nieburząca estetyki zabudowy.

Niestety, ta plątanina uliczek dla przyjezdnych ma tę wadę, że nie jest dość czytelna i po prostu do firmy ciężko trafić... Upał, wiele różnych pionów wind i schodów, creepy półpiętra, duszny parking i pozamykane niektóre przejścia - to wszystko nie nastawiło nas pozytywnie do gry już przed jej rozpoczęciem (no cóż, chyba po prostu jesteśmy ASK - Amatorami Starych Kamienic ;)

Sama jednak siedziba i poczekalnia (jak już się do niej trafi) jest przestronna i doskonała do grupowych nasiadówek, budowania klimatu, integracji grupy i wspólnych rozmów z Mistrzem Gry. Ja w każdym razie nie lubię, gdy prowadzący nade mną stoi i coś tłumaczy; tutaj stoliki i fotele były komfortowe i odpowiednie do omawiania spraw technicznych itp.

Natomiast wprowadzenie w naszym przypadku było kompletnie położone na łopatki. Spodziewałam się usłyszeć tą ciekawą przecież historię przed wejściem, ze szczegółami, konspiracyjnym szeptem, wiecie... w końcu jest całkiem interesująca i warto by się w nią wczuć.
Nic z tych rzeczy, trzy ćwierci zdania w biegu, cyk, i już jesteśmy w pokoju bez sufitu, w kompletnej ciszy...

Ja wiem, siedzibą w galerii wymusza pewne umowności, wymogi bezpieczeństwa itp. Nie zostało to niestety nadrobione ani ścieżką dźwiękową, ani jakimś wyszukanym systemem podpowiedzi, ani żadnym efektem wow...

Wystrój i rekwizyty też bardziej broniłyby się w jakimś pomieszczeniu o lepszej ogólnej stylizacji, również dotyczącej etapu przed grą (przedsionek, poczekalnia, minimalnie ciaśniejsze/bardziej "skondensowane" pokoje).

Przy proszeniu o podpowiedzi trzeba było za każdym razem tłumaczyć GM, na jakim etapie jesteśmy, a mówienie "to już mamy zrobione...to też!" jest dość irytujące...

To, co się broni w pokoju, to same zagadki. Są pomysłowe, zróżnicowane i niebanalne. Nawet dość trudne i co niektóre - unikatowe. Ja osobiście czułam się, jakbym była we wnętrzu książki z zagadkami - od łamigłówki do łamigłówki, tak po prostu, bez fajerwerków. Jeśli ktoś to lubi - to będzie intelektualnie usatysfakcjonowany. My w każdym razie też to doceniamy. Było wymagająco i logicznie, a to jest w końcu ważna część tej gry.

Mimo wszystko, było warto tam zajrzeć i pomimo zmęczenia po ciężkim dniu przeciorać umysł zagadkami ze Składnicy :)
Opisany wyżej niesmak i niedosyt pozostaje, ale trzeba brać poprawkę na to, że wraz z kolejnymi dziesiątkami odwiedzanych pokoi stajemy się coraz bardziej wymagający - więc mimo wszystko, gwoli uczciwości, zachęcamy do wizyty w Składnicy, zwłaszcza osoby niezaznajomione jeszcze z pokojami zagadek - bo jak rozkminiać łamigłówki, to tam :)

Zacznę od tego, że same dziesiątki za obsługę w rankingu opinii nie są przypadkowe - właściciele to niesamowicie pozytywni ludzie, zakręceni na punkcie ER jak przystało na branżę, i spędziliśmy z nimi godzinę (!) po grze, przy herbatce, na rozmowie na tematy eskejpowe ♥️

Za tak gościnne potraktowanie nas - 10-tka za obsługę kondensuje się w mojej opinii do dziesiątego punkcika za sam pokój, co daje 9 + 1 = 10, czyli max :D jaka ta matematyka jest prosta :p

Do rzeczy, jeśli chodzi o Elfandir:

Wystrój jest przyjemny, a czasami przyjemnie "nieprzyjemny", czyli wszystko w sam raz :)

Szczegóły dekoracji dopracowane (to jest coś, co bardzo doceniamy), elementy techniczne niewidoczne (brawo za zamaskowanie ich), rekwizyty estetyczne i niezużyte. Przez to gra się bardzo przyjemnie, rośnie immersja i chęć do eksploracji przestrzeni.

Rozgrywce towarzyszy miła, nienachalna ścieżka dźwiękowa.

Same zagadki są dość liczne (choć dla grup doświadczonych raczej nie na aż 90 minut), zróżnicowane, i przede wszystkim - w temacie. Kilka uroczych niespodzianek :)

Podsumowując, solidne 9 punktów w ogólnopolskiej skali plus wspomniana pogawędka z właścicielami do pełni szczęścia i skali oceny :)

To był bardzo dobrze spędzony czas i wyszliśmy z szerokimi uśmiechami na twarzy :)))