Cyrk Kamiennych Braci

Ostatnio coraz częściej nam się to zdarza - ulice polskich miast zdają się stawać coraz mniej bezpieczne od kiedy wkroczył na nie terroryzm. Nie jako rzecz stała, ale na tyle powtarzalna, żeby utrzymać w mieszkańcach uczucie strachu. Zostaliśmy wezwani, aby po raz kolejny podjąć próbę zaprowadzenia porządku. Rozpoczęliśmy Operację "Metro".

Wystrój pokoju to najwyższa półka. Każdy rekwizyt i element dekoracji pasuje do tematyki pokoju, wiernie odzwierciedlając miejsce, w którym toczy się fabuła scenariusza. Dokładając do tego efekty specjalne otrzymujemy pokój, w którym nietrudno o wczucie się w klimat i możliwie autentyczne doświadczenie. Efekty dźwiękowe czy oświetlenie tylko potęgują te odczucia.

Zagadki wykorzystują całą paletę rozwiązań, choć zdecydowana większość zadań oparta jest na elektronice. Pokój nie jest zbyt łatwy, w niektórych momentach potrafił zatrzymać nas na dłuższą chwilę. Niemniej jednak zagadki są ciekawe i bardzo dobrze wpisane w klimat scenariusza.

Obsługa nie dała podstaw do krytycznych uwag. Było jak najbardziej profesjonalnie i sympatycznie.

"Operacją: Metro' "Wyjście Awaryjne udowadnia, że nie schodzi z najwyższego poziomu, a gra w stworzonych przez nich pokojach to czysta przyjemność. Polecamy wszystkim bez wyjątku.

Zostaliśmy wysłani na front że specjalną misją wojskową. Podczas zaciekłych zmagań z oddziałami wroga, dowiedzieliśmy się, że nieprzyjacielowi udało się przedrzeć przez mury naszej jednostki i podłożyć bombę. Musieliśmy się pospieszyć żeby nie była to nasza ostatnia Misja Wojskową.

Jest to obecnie najstarszy działający pokój w Bydgoszczy, co nieco widać poprzez zastosowanie tutaj mechanizmy oraz pewne umowności. Nie zmienia, to faktu, że dekoracje są przyjemne dla oka i ER ten pewnie w latach swojej świetności robił duże wrażenie.

Podczas rozwiązywania zagadek należy się nastawić przede wszystkim na tradycyjne rozwiązania, co z racji wieku pokoju nie powinno dziwić. Nie oznacza to jednak, że w pokoju znajdziemy sama kłódki. Nowocześniejsze rozwiązania też znalazły tutaj swoje zastosowanie, a całość nadal jest grywalny przy dosyć wysokim poziomie trudności.

Obsługa swoje zadanie wykonała należycie i z odpowiednim zaangażowaniem.

Podsumowując Misja Wojskowa, to całkiem solidny pokój wykonany w starym stylu. Choć pozbawiony wizualnych fajerwerków, pozostaje grywalny i jest przyjemna odmiana od wszędobylskiej ostatnimi czasy elektroniki.

Podczas pikniku na skraju lasu, zobaczyliśmy białego królika. Nie był to zwyczajny królik, gdyż był on ubrany w kubrak, a na nosie miał okulary. Zaciekawieni tym faktem postanowiliśmy podążyć za niecodziennym zajęczakiem. Trop zawiódł nas wprost do dziupli w wielkim drzewie, skąd daliśmy nura wprost do Krainy Czarów.

Wystrój jest bajkowy i kolorowy, ale uważamy, że mógłby być nieco bardziej dopracowany i bogaty. Plusem natomiast jest rozplanowanie pomieszczeń i parę naprawdę ciekawych i oryginalnych niespodzianek, które czekają na Graczy.

Zagadki są zróżnicowane, a pokój nieliniowy. Na pewno trzeba się tutaj wykazać zręcznością i spostrzegawczością. Choć osadzony w dziecinnej tematyce, potrafi momentami zabić wciela nawet doświadczonym graczom.

Obsługa swoją rolę spełniła bardzo dobrze. Zastrzeżeń brak.

Kraina czarów, to całkiem niezły scenariusz. Choć stworzony głównie z myślą o najmłodszych, potrafi stanowić też wyzwanie dla dorosłych graczom. Myślimy, że będzie on dobrą opcją dla rodzin z dziećmi.

W przeszłości różnie bywało - nie raz, żeby złapać nieco grosza, łapaliśmy różnych fuch. Pewnego dnia zgłosił się do nas archeolog, Howard Carter. Szukał ludzi do pomocy przy wyprawie badawczej do serca Starożytnego Egiptu. Płacił dobrze, więc nie myśląc zbyt długo przyjęliśmy propozycję. Wkrótce potem przemierzaliśmy palące piaski pustyni, by w końcu dotrzeć do celu naszej wyprawy. Mieliśmy zbadać Grobowiec Tutanchamona.

Pokój został przygotowany profesjonalnie. Jego wystrój jest bardzo rzetelnie wykonany i faktycznie sprawia wrażenie jakby pomieszczenia znajdowały się wewnątrz starożytnego grobowca. Oświetlenie i udźwiękowienie pomagają zbudować właściwy klimat

Zagadki zostały bardzo dobrze przemyślane. Głównie bazują na elektronice, ale w pokoju skorzystamy także z tradycyjnych mechanizmów. Poziom trudności nie jest zbyt wysoki. Gra się dzięki temu płynnie, a pokonywanie kolejnych zagadek, mimo że nietrudnych, daje dużo satysfakcji.

Obsługa podeszła do swoich zadań bardzo profesjonalnie, ale jednocześnie z dużą serdecznością. Po ukończeniu gry jeszcze całkiem długo rozmawialiśmy.

"Grobowiec Faraona" to bardzo dobry scenariusz, który przez gatunek oraz poziom trudności jest uniwersalny. Ani początkujący ani doświadczeni gracze nie powinni wyjść z niego rozczarowani.

Od dziecka lubiliśmy leśne wędrówki. Na trasie do Rzeszowa zatrzymaliśmy się by pospacerować wśród drzew. Niestety, zgubiliśmy drogę, a słońce zaczynało zachodzić. Gdy zapadł zmrok zaczęliśmy tracić nadzieję na wydostanie się z lasu zanim słońce wzejdzie ponownie. Niespodziewanie jednak ujrzeliśmy drewnianą chatę. Bez większego namysłu zdecydowaliśmy schronić się w niej i przeczekać noc. Nie wiedzieliśmy wówczas, że była to chata wiedźmy.

Wystrój pokoju nie należy do najbogatszych. Tu i ówdzie napotkamy rekwizyty, które ewidentnie pasują do klimatu. Niektóre z nich są całkiem autentyczne, inne już zdecydowanie mniej. Na rekwizytach i półmroku z grubsza temat wystroju się jednak kończy. Pokój nie daje zapomnieć, że jest raczej dość zwykłym pomieszczeniem, ucharakteryzowanym w konkretny sposób. Grze jednak towarzyszy muzyka, która dodaje nieco baśniowego klimatu.

Zagadki opierają się na rozwiązaniach tradycyjnych - kłódkach i kluczach. Cześć z nich została osadzona w tematyce, inne jednak nie mają z nią wiele wspólnego. Należy też skupić się nieco na szukaniu. Zagadki generalnie nie są trudne, choć odnalezienie niektórych elementów sprawiło nam niemały problem.

Obsługa spisała się dobrze, nie mamy żadnych zastrzeżeń. Miło było także porozmawiać po zakończonej rozgrywce.

"Chata Wiedźmy" to pokój, które swoje najlepsze chwile ma już raczej za sobą. Jest to też pokój "pierwszej generacji" ER, w którym na próżno szukać nowoczesnych rozwiązań czy bogatego wystroju. Dużo dzieli go od najlepszych pokoi w Polsce czy choćby Rzeszowie. Nie znaczy to jednak, że nie można się w nim dobrze bawić. My, mimo wszystko miło wspominamy wizytę u starej czarownicy.

Zostaliśmy zamknięci w więzieniu na odległej, samotnej wyspie. Spoglądając przez niewielkie okienko na świat zewnętrzny, rozmyślaliśmy nad minionym życiem i tym co jeszcze mogliśmy w przyszłości osiągnąć. Wreszcie w jedną z nieprzespanych nocy, kiedy do pomieszczenia wpadał blask światła gwiazd zrozumieliśmy jedno - czas opuścić Lochy Hrabiego.

Pokój został przygotowany estetycznie. Klimat dziewiętnastowiecznych lochów został tutaj należycie oddany. Na parę umownych elementów oraz budżetowych rozwiązań można przymknąć oko. Na pewno jest to jeden z ładniejszych ER w Rzeszowie.

Zagadki zostały dobrze dopasowane do tematyki. Mamy tutaj sporo rozwiązań analogowych, ale i nie zabrakło miejsca dla odrobiny dobrze zastosowanej elektroniki. ER nie jest zbyt liniowy, co jest plusem w przypadku większych ekip. W naszym przypadku w cztery osoby mieliśmy co robić. Zadań jest sporo, a poziom trudności dobrze wyważony.

Obsługa spisała się dobrze. Było sympatycznie i profesjonalnie.

Podsumowując Lochy Hrabiego, to naszym zdaniem druga najciekawsza propozycja w Rzeszowie. Pokój choć wykonany bez przesadnego przepychu może się podobać, a co najważniejsze jest bardzo grywalny. Polecamy.

Kto by pomyślał, że przy naszym podejściu do nauki, zdecydujemy się pozostać w szkole na całe wakacje. Tak jednak się stało. Nie umknęło to uwadze naszego dyrektora, który biorąc ten fakt za oznakę naszego przywiązania do placówki i oddania edukacji, postanowił zlecić nam ważne zadanie. Miało się ono jednak okazać niezwykłym doświadczeniem, jako że w murach naszej szkoły działała "Magia Hogwartu".

Pokój pod względem wystroju trzyma naprawdę wysoki poziom. Wszelkie dekoracje wyglądają bardzo profesjonalnie i są bardzo estetyczne. Rozgrywce towarzyszy muzyka, którą fani uniwersum rozpoznają bez problemu. W czasie rozgrywki odkrywamy także powoli tajemnice świata, w którym się znaleźliśmy, co w połączeniu ze wspomnianym wystrojem oraz pewnymi rozwiązaniami rozgrywki, tworzy iście baśniowy klimat.

Mówiąc o zagadkach, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na próbę uwzględnienia magii w wykonywanych zadaniach. Jest to próba całkiem udana, szkoda tylko, że nie przewidziano nieco więcej elementów wykorzystujących ten motyw. Nie zmienia to jednak faktu, że zagadki są ciekawe i angażujące. Wiele z nich wykorzystuje elektronikę, ale w pokoju znalazło się także miejsce dla tradycyjnych kluczy czy kłódek. Pod względem trudności pokój nie jest szczególnie wymagający.

Obsługa spisała się bardzo dobrze - była pozytywna, uśmiechnięta i skora do rozmowy po ukończeniu gry. Było nam bardzo miło u Was gościć.

"Magia Hogwartu" to naprawdę udany scenariusz i niewątpliwie najlepszy spośród rzeszowskich ER. Pozycja obowiązkowa dla miłośników Harry'ego Pottera, a także każdego kto zamierza odwiedzić pokoje ucieczek w Rzeszowie.

Choć jeszcze niedawno historia ta mogłaby brzmieć zaskakująco i nieprawdopodobnie, tak teraz każdy chyba będzie w stanie w nią uwierzyć. Sprawa tyczy się groźnego wirusa o nazwie Chimera. Przestępcza organizacja, która weszła w jego posiadanie, z marszu stała się najbardziej niebezpieczną na świecie. Dlatego też nasz towarzysz, działając pod przykrywką, wykradł próbkę wirusa, by opracować antidotum. Niestety, w niewyjaśnionych okolicznościach zaginął, a my korzystając z ostatnich pozostawionych przez niego śladów musieliśmy zdobyć wyniki jego badań.

Wystrój pokoju jest całkiem estetyczny i wiarygodny, zwłaszcza gdy mówimy o jego głównej części. Charakter miejsca, w którym według scenariusza się znajdujemy, został należycie odwzorowany i choć nie jest to dekoracyjne mistrzostwo świata, to wygląda naprawdę dobrze.

Zagadki korzystają głównie z rozwiązań elektronicznych, choć i parę bardziej tradycyjnych czy manualnych zostało uwzględnionych w scenariuszu. Na pewno najbardziej oryginalną jest kwestia wykorzystania technologii rozszerzonej rzeczywistości do rozwiązywania części zagadek. Pomysł nietypowy i ciekawy, choć trzeba przyznać, że część zadań z wykorzystaniem tabletu swoją atrakcyjnością ustępuje fizycznie rozwiązywanym zagadkom. Pokój jest raczej średnio trudny.

Obsługa spisała się bardzo dobrze, witając nas z uśmiechem i profesjonalnie wprowadzając w fabułę pokoju.

Protokół C.H.I.M.E.R.A. to ciekawa propozycja na krakowskiej mapie ER. Fakty wykorzystania AR czyni pokój całkiem wyjątkowym, ale nie ma się co martwić, że rozgrywka opiera się wyłącznie na rozszerzonej rzeczywistości. To co typowe dla ER też tu jest i trzyma solidny poziom.

Cyrk Kamiennych Braci po raz kolejny został postawiony przed zadaniem ocalenia ludzkości przed zagładą. Tym razem zagrożeniem okazała się sztuczna inteligencja stworzona przez obcą cywilizację. Musieliśmy stawić czoła elektronicznemu wrogowi, a nieocenioną pomoc miała nam przy tym zapewnić walizka Maverick.

Pokój klimatem bardzo przypomina poprzedni scenariusz Secreto, zwłaszcza jego początkowa faza. Wystrój jest estetyczny, ale dość monotonny, a przebieg rozgrywki zbliżony do tego znanego ze statku kosmicznego. Fabuła, do której wprowadzenie słyszymy na początku, gdzieś podczas rozgrywki się rozmywa i jest słabo wyczuwalna.

Zagadkowo pokój wypada nieźle. Podobnie jak w poprzednim scenariuszu Secreto mamy tutaj nieliniową rozgrywkę i masę elektroniki. Zagadki bazujące na nowoczesnych rozwiązaniach wykorzystują różne mechanizmy, co z pewnością spodoba się fanom nowinek technologicznych.

Obsługa swoją rolę spełniła poprawnie. Nie mamy zastrzeżeń, do jej pracy.

Podsumowując, Maverick, to scenariusz, który może się spodobać osobom lubiącym nieliniowe scenariusze i zagadki oparte na nowoczesnych rozwiązaniach. Osoby, które wcześniej odwiedziły inne pokoje Secreto mogą jednak dostrzec, że ten ER jest nieco skromniejszy od poprzednich oraz bazuje na zbliżonym modelu rozgrywki.

Cyrk Kamiennych Braci po raz kolejny musiał się wcielić w role detektywów. Tym razem trafiła się nam do rozwikłania tajemnicza sprawa związana z ze zniknięciem kilku prostytutek. Trop prowadził do jednego z krakowskich mieszkań. A konkretnie do pewnej starej kamienicy, gdzie, jeśli wierzyć świadkom, działy się bardzo podejrzane rzeczy.

Złe Miejsce jest pokojem "budżetowym", przywodzącego swoim wystrojem na myśl pierwszą generację ER. Doświadczonych Escaperoomowiczów, którzy odwiedzili wcześniej czołowe polskie pokoje z pewnością niczym specjalnym nie zaskoczy. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że praktycznie wszystkie rekwizyty i dekoracje zostały wykonane własnoręcznie przez właścicieli. I tutaj należą się pochwały, gdyż niektóre elementy wystroju wyglądają naprawdę rewelacyjnie. Pozwala, to wierzyć, że gdyby tylko fundusze na to pozwoliły, moglibyśmy otrzymać wizualny majstersztyk. Żałujemy też, że nie zrealizowano wszystkich pomysłów, które miały znaleźć się w scenariuszu, z pewnością uatrakcyjniły by one pokój.

Zagadki, to miks elektroniki i tradycyjnych mechanizmów. Niektóre rozwiązania fajnie działają na psychikę i są całkiem oryginalne. Pokój nie należy do bardzo liniowych, co też jest atutem, zwłaszcza dla większych grup. Poziom trudności nie jest zbyt wysoki, we dwóch udało nam się opuścić pokój z dużym zapasem czasowym i bez podpowiedzi.

Obsługa spisała się bardzo dobrze. Widać, że są to ludzie z pasją, dla których ER to coś więcej niż praca. Od strony technicznej również nie mamy zarzutów.

Podsumowując, "Złe Miejsce", to niezły pokój w popularnej tematyce. Myślimy, że będzie on dobrym wyborem zwłaszcza dla drużyn, które dopiero zaczynają swoją przygodę z ER. W ekipie Maze widać potencjał, czekamy więc na kolejne pokoje i życzymy sukcesów.