Bartosz M.

Trzeba przyznać, że powiało świeżością - po wszystkich horrorach, morderstwach, ucieczkach przed śmiercią, miło znaleźć się w miejscu, które zostało stworzone z dużą nutą humoru. Chociaż tutaj też chcą nas zjeść, ale przynajmniej jest zabawnie ;)

Wulkan na Madagaskarze to przyzwoity pokój, zagadki nie są trudne, mimo niektórych nieliniowych elementów. Po wizycie w dwóch poprzednich ER w House of Crime przyznam uczciwie, że niczym nie zostałem zaskoczony. Niestety nie wszystko zagrało tak jak powinno i na początku gry zmarnowaliśmy trochę czasu. Sami nam powiedzieliście, że ten element wcześniej się psuł i był wymieniany - może warto pomyśleć nad innym rozwiązaniem? Prócz tej jednej niedogodności, wszystko odbyło się tak jak należy i z uśmiechem uciekliśmy przed przerobieniem nas na gulasz ;)

Pan z obsługi był w porządku, czuliśmy się rzetelnie wprowadzeni i zaopiekowani przez całą grę. I mam nadzieję, że kiedyś rzeczywiście zobaczymy nasze zdjęcie na FB ;)

Przyjechaliśmy z Wrocławia do Warszawy, żeby przenieść się na... Dolny Śląsk ;) Tak jest, tylko gdzie ci naziści skitrali złoto?

Choć znaleźliśmy się wyżej niż na 10 piętrze, to pokój rzetelnie odzwierciedla klimat nazistowskiego bunkra. Same zagadki są logiczne i większości liniowe, w trójkę mieliśmy sporo mobilnego komfortu i ze sporym zapasem czasowym sprostaliśmy wyzwaniu. Widać, że pokój jest już kilka lat na rynku i operuje w sporej mierze kłódkami, natomiast dobrze wkomponowuje się to w wystrój i atmosferę.

Ukłony w stronę pani z obsługi, która wprowadziła nas w języku angielskim. Było miło, aczkolwiek zabrakło trochę chemii. Są w miejsca, w których czułem się dużo dużo lepiej, ale obsługę umieściłbym w ryzach poprawności.

"W cieniu piramid" to kolejna perełka Wyjścia Awaryjnego. W zasadzie ciężko nie powtórzyć tego, co pisali poprzednicy - chapeau bas!

Jak to w piramidzie bywa - jest dość ciemno, acz przestronnie, nasza grupa 4-osobowa nie deptała po sobie. Sugeruję zakasać rękawy od początku, bo zagadek sporo, ale tych z gatunku sprawiających dużą frajdę i momentami rzeczywiście można się poczuć niczym Indiana Jones :) Wystrój, klimat, dźwięki, atmosfera - to wszystko jest powalające, ciężko się nie zapatrzeć i odlecieć, właściciele odwalili kapitalną robotę

Duże ukłony za wprowadzenie w języku angielskim na świeżo po debiucie warszawskim, stanęliście na wysokości zadania. Przy okazji również dziękujemy za wyjście z klasą za sytuację po ostatniej wizycie w Celi nr 4 :)

Seria Niefortunnych Zagadek zostawiła po sobie same dobre wrażenia! Z pewnością olbrzymi wpływ ma miejsce rozgrywki, które mieści się w starym kinie. Sam pokój z początku wymusza współpracę, zagadki są nieliniowe, naszym zdaniem nie były trudne, ale kluczową rolę odgrywa dobra komunikacja. Każdy znajdzie tu coś dla siebie - rozwiązania analogowe, manualne, mechanizmy - jest z czego wybierać. Rzadko mi się zdarza, żeby szczęka w czasie gry opadła, ale tak, zaliczyłem efekt "wow"! Im bliżej końca, tym robi się coraz ciekawiej :) Duży plus stawiam za czystość, co również w tego rodzaju klimatach należy do rzadkości. Byliśmy w trójkę, ale w czwórkę byłoby dużo łatwiej, tak jak sugerowane jest to w opisie.

Właściciele Cinema Escape to bardzo mili i sympatyczni ludzie. Dziękujemy za pójście nam na rękę i umożliwienie gry o wcześniejszej porze niż przewidziane jest to w godzinach otwarcia. Również dzięki za przyjemną rozmowę po ukończeniu zabawy i trzymamy kciuki za kolejne wyzwania!

Skoro nasza drużyna nosi nazwę "Alohomora!", to jak moglibyśmy odpuścić turniej trójmagiczny? :)

Właściciele Fox O`clock przyzwyczaili nas do wysokich standardów i również tym razem nie zawiedliśmy się. Choć Syreni Śpiew nie ma aż tylu zagadek co Scooby, to ich różnorodność, logika i styl przynoszą dużą dozę frajdy. W szczególności wystrój robi świetną robotę, czasami aż ciężko odwrócić wzrok od niektórych "elementów" i uświadamia to ogrom pracy włożonej przez Martę i Bartka. Miłośnicy Harry`ego Pottera mogą się doszukać kilku smaczków, ale i osoby nieznające tematu bez problemu odnajdą się w tym pokoju. Byliśmy w trójkę i wydaje mi się, że to optymalna liczba uczestników zabawy. Syreni Śpiew to kolejna mocna pozycja na mapie Wrocławia i zdecydowanie jest warta odwiedzin.

Wspomniałem już imiona gospodarzy, ale na szczególne wyróżnienie zasługuje ich otwartość i gościnność. Po raz kolejny czujemy się u Was jak goście, a nie jak klienci. Szkoda, że już wszystkie pokoje mamy za sobą, ale planujemy rewizyty przy kolejnych projektach i trzymamy za Was mocno kciuki! :) Do zobaczenia!

Drugi nasz pokój Składnicy Szyfrów również zaliczymy do udanych. To nie jest pokój na typową ucieczkę - zadanie polega na odszukaniu dziennikarza i jego artykułu. Pokój jest nieliniowy, co stanowi delikatne utrudnienie dla grup mniej doświadczonych, natomiast same zagadki są logiczne, pojawia się elektronika i tak jak w Projekcie Liegnitz rozwiązania dają satysfakcję. Warto być uważnym, bowiem w dziennikarstwie szczegóły odgrywają istotną rolę :) W każdej chwili można wyjść z miejsca gry, drzwi nie są zamknięte i czuliśmy się bezpiecznie.

Ostatni Artykuł potwierdza, że Składnica Szyfrów umie tworzyć porządne pokoje zagadek. Ten pokój polecamy grupom 3-osobowym, w czwórkę da radę, ale momentami może być ciasnawo. Mistrz Gry bardzo sympatyczny, czuwał nad całą grą i wdał się w miłą konwersację na koniec zabawy. Trzymamy kciuki za dalszą działalność!

Projekt Liegnitz był naszym pierwszym pokojem w Składnicy Szyfrów i zostawił po sobie pozytywne wrażenia. Nie znajdziemy tu dużej ilości elektroniki, ale i taki układ analogowy potrafi sprawić sporo przyjemności. Zagadki były logiczne, dosyć liniowe, wystrój i umeblowanie tworzyły właściwą atmosferę. Tradycyjnie poszliśmy w trójkę i ze spokojnym zapasem czasu poradziliśmy sobie z całością. Pokój jest bezpieczny i w każdym momencie można opuścić miejsce rozgrywki.

Składnica Szyfrów postarała się o solidną pozycję na mapie escape roomów. Może to nie jest pokój z efektem "wow", ale sama gra jest lekka i przyjemna, niezależnie od zaawansowania. Projekt Liegnitz jest dobrym sprawdzianem dla grup z mniejszym doświadczeniem. Po grze odbyliśmy miła rozmowę z sympatycznym właścicielem i trzymamy kciuki za dalszą działalność.

Są takie miejsca, gdzie na podstawie poprzednich doświadczeń można w ciemno powiedzieć, że kolejny pokój będzie świetny. Tick Tack po raz kolejny udowodnił, że należy do jednych z nich.

Sam pokój powinien sprostać oczekiwaniom największych malkontentów. Przygotowanie do gry zaczyna się w nowiutkiej poczekalni (nowa lokalizacja), gdzie następuje najdłuższe wprowadzenie ever, ale jest ono niezbędne i świetnie buduje nastrój wraz z fabułą. Choć pokój należy do tych trudniejszych, to rozgrywka sprawiła wiele frajdy - głównie za sprawą ciekawych rozwiązań i tego, że było jasne, kiedy zagadka została rozwiązana. Uwierzcie mi - będziecie wiedzieć ;) Niby jestem doświadczony, wszak ok. 130 pokoi za mną, to i tak dwie rzeczy spowodowały szerokie rozdziawienie buzi. Całość uzupełniona jest o detale i wystrój, w którym można się na moment zatracić, bo jest tak dobrze. Byliśmy w czwórkę i myślę, że była to optymalna ilość osób. 80 minut mija jak z bicza strzelił, a to tylko znaczy, że rozgrywka była bardzo absorbująca. Odrobina sprawności fizycznej jest wskazana ;)

Przyznam, że dawno mi się tak ciężko nie pisało opinii, bo jak tu chwalić tak, żeby czegoś nie zaspoilerować? :) Chłopaki z obsługi są klasą samą w sobie i bardzo miło do Was wracać. To moja pierwsza opinia w nowym systemie oceniania i z czystym sumieniem wystawiam 10/10. Kapitalna robota i do zobaczenia!

Opuszczona Kamienica to zdecydowanie najlepszy pokój Tkalni Zagadek we Wrocławiu. Widać mocny progres w stosunku do poprzednich propozycji, co zawsze cieszy. Sam pokój nie jest trudny, choć bystre oko niewątpliwie się przyda. Poleciłbym grupom max 3 osobowym, w czwórkę mogłoby być delikatnie za ciasno. Zagadki są logiczne i raczej liniowe, momentami dreszczyk może przejść po plecach, więc prawie wszystko jest tak jak być powinno. Prawie, bo nie do końca spodobało mi się poprowadzenie fabuły, natomiast po naszej wizycie będzie delikatna korekta :) Jest to dowód na to, że właściciele chcą się rozwijać, słuchają odwiedzających i non-stop pracują nad swoim pokojem, a i warto wspomnieć o domowej atmosferze, którą można poczuć od samego progu Tkalni Zagadek.

Dobra robota i do następnego!

Jeśli po kilku dniach od wizyty wraca się myślami do pokoju, to wiesz, że było dobrze.

COŚ jest miejscem, które wyzwala wiele emocji. Zagadki nie należą do najtrudniejszych, natomiast chodzi tutaj zupełnie o coś innego. Klimat i fabuła powodują, że najprostsze ruchy stają się trudne, percepcja szaleje, a zdolność logicznego myślenia zanika. Wystrój doskonale pełni swoją rolę, a zadania są dobrze wkomponowane w całość. Wydaje mi się, że wielbiciele klimatów rodem z horrorów powinni być ukontentowani wizytą w Black Box.

Duży szacunek dla Mistrza Gry, bez którego pokój wiele straciłby. Rzadko udaje się naszą grupę zbić z pantałyku i wprowadzić niezłe zamieszanie, tym razem udało się to bezbłędnie. Ciężko dodać tu coś więcej bez spoilerów, sami się przekonacie ;)

Dzięki za niedzielę pełną wrażeń i do zobaczenia niebawem! :)