Darth Vader

Las samobójców okazał się trudniejszy niż myślałem. Wystrój pokoju zasługuje na szczególną uwagę. Można poczuć się jak w prawdziwym lesie. Zagadki bardzo fajnie przemyślane. Jeżeli chodzi o podkład muzyczny, przypomina on niektóre utwory kapeli Cradle of Filth. Jest mrocznie, posępnie, niemalże czuć oddech samobójców na plecach, a o to właśnie chodzi, żeby czuć ciarki na plecach w takich miejscach. Brawa dla ekipy Set Me Free.

Pokój Emily okazał się mroczniejszy niż się spodziewałem. Rewelacyjne stare meble ponad 100 letnie idealnie wpisują się w klimat pokoju. Zagadki zróżnicowane, do niektórych przydatny jest naprawdę dobry wzrok żeby zobaczyć szczegóły. Podkład muzyczny rodem z horroru. Na wyjście z pokoju wystarczyło mojej ekipie niecałe 50 minut. Pokój idealny na wieczorową porę.

Pierwszy pokój z którym moja ekipa miała styczność, ogrom zagadek sprawił, że psychiatryk pokonał nas za pierwszym razem. Po szczegółowym zapoznaniu się z receptą, powróciliśmy do zamglonego pokoju szpitala i stawiliśmy czoło jeszcze raz zagadkom dr. Freaka. Stanowią one wyzwanie dla nawet doświadczonych grup. System podpowiedzi działa bardzo szybko, wystrój bardzo fajny, podkład muzyczny dobrany rewelacyjnie. Na minus troszkę za dużo mgły, ale można się szybko przyzwyczaić.