Alle Räume
Was ist ein Escape Room?
Gutscheine
ER Champ
Zeitzone:
Łowcy dusz
Znajdź drogę poprzez wymiar mroku, pełny upiorów, chcących porwać Twoją duszę. Czy uda Ci się zachować zdrową jaźń i odnaleźć drogę z powrotem do światła? [mehr]
2-7 Spieler
90 Minuten
Horror
mittel
18 Bewertungen
Polen: 70. Platz
Łódź: 2. Platz
Reiseführer
529 Pkt
Zażenowanie...
14.04.25 | Besuchsdatum: 13.04.25
Odwiedziliśmy najnowszy pokój na łódzkim rynku ER w dobrze nam znanej Tkalni Zagadek.
Mając zaliczoną Paranoję, wiedzieliśmy czego się mniej więcej spodziewać.
Wystrój surowy tak jak w Paranoi, zagadki całkiem okej, natomiast gra aktorska żenująca.
Pierwszy raz spotkaliśmy się z sytuacją, że aktor w zasadzie używa siły przeciwko graczom, w dodatku dochodzi do jakichś creepy sytuacji dociskania kogoś do ściany. Kolejna sprawa jakieś dziwne komentarze + stanie nad nami podczas w zasadzie ostatniej zagadki, gdy do wyjścia pozostało nam ponad 30 minut. Dużo lepiej odebralibyśmy ten pokój, gdyby nie było w nim aktorów, może warto wprowadzić taką opcję do wyboru.
Dawno nas tam nie było, od tamtego czasu widać zmianę obsługi i tutaj na pewno na minus, bo po grze i powrocie po rzeczy do szafki Pani z obsługi nawet nie odezwała się słowem, co było mega dziwne.
Mając zaliczoną Paranoję, wiedzieliśmy czego się mniej więcej spodziewać.
Wystrój surowy tak jak w Paranoi, zagadki całkiem okej, natomiast gra aktorska żenująca.
Pierwszy raz spotkaliśmy się z sytuacją, że aktor w zasadzie używa siły przeciwko graczom, w dodatku dochodzi do jakichś creepy sytuacji dociskania kogoś do ściany. Kolejna sprawa jakieś dziwne komentarze + stanie nad nami podczas w zasadzie ostatniej zagadki, gdy do wyjścia pozostało nam ponad 30 minut. Dużo lepiej odebralibyśmy ten pokój, gdyby nie było w nim aktorów, może warto wprowadzić taką opcję do wyboru.
Dawno nas tam nie było, od tamtego czasu widać zmianę obsługi i tutaj na pewno na minus, bo po grze i powrocie po rzeczy do szafki Pani z obsługi nawet nie odezwała się słowem, co było mega dziwne.
Wir sind aus dem Raum in: 59 Minuten
Kürzlich besuchte Räume:
- Klopsztanga |
- Rytuał |
- Korium
Allgemeine Note: 3/10
Game Master: 2/10
Klima: 7/10
Schwierigkeitsgrad: Mittel
Neuling
12 Pkt
Co to jest?
16.03.25 | Besuchsdatum: 16.03.25
Dla mnie osobiście zagadki były mało intuicyjne i trudne, ale jestem początkujący więc z tym problemu nie ma. Przeraża mnie natomiast gra aktorów z tego pokoju.
Na samym początku już wiemy jak wygląda jeden z aktorów, gdyż wprowadza nas do gry, jest w masce więc wiadomo czego się spodziewać... Najlepsze i tak były ich komentarze typu '' podziękujcie koledze '', '' brawo '', '' szybciej, szybciej ''. Jest to conajmniej żałosne i psuje całkowicie klimat!
Pokój ''horror'' ale niestety nie było dane nam się przestraszyć nawet raz... Panowie chyba za karę tam pracują.
Sam koncept ciekawy ale zdecydowanie dyskwalifikacja przez w/w sytuacje. Gdybym pierwszy raz przyszedł do escape roomu i zobaczył coś takiego, już nigdy bym tam nie wrócił.
Na samym początku już wiemy jak wygląda jeden z aktorów, gdyż wprowadza nas do gry, jest w masce więc wiadomo czego się spodziewać... Najlepsze i tak były ich komentarze typu '' podziękujcie koledze '', '' brawo '', '' szybciej, szybciej ''. Jest to conajmniej żałosne i psuje całkowicie klimat!
Pokój ''horror'' ale niestety nie było dane nam się przestraszyć nawet raz... Panowie chyba za karę tam pracują.
Sam koncept ciekawy ale zdecydowanie dyskwalifikacja przez w/w sytuacje. Gdybym pierwszy raz przyszedł do escape roomu i zobaczył coś takiego, już nigdy bym tam nie wrócił.
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 3/10
Game Master: 1/10
Klima: 4/10
Schwierigkeitsgrad: Schwer
Bearbeitete Version vom 21.03.2025:
Allgemeine Note: 3/10
Game Master: 1/10
Klima: 4/10
Schwierigkeitsgrad: Schwer
Grund der Änderung: Zmiana decyzji
Bearbeitete Version vom 16.03.2025:
Allgemeine Note: 3/10
Game Master: 1/10
Klima: 4/10
Schwierigkeitsgrad: Schwer
Neuling
14 Pkt
Dno...
29.08.25 | Besuchsdatum: 04.01.25
Archivbewertung
Po niesamowitych wrażeniach z pokoju Paranoja, pełni oczekiwań wybraliśmy się do scenariusza "Łowcy dusz". Niestety, od samego początku coś poszło nie tak. Gdy nadeszła godzina naszej gry, nie mieliśmy pojęcia, gdzie dokładnie znajduje się wejście do pokoju. Obsługa zamiast zaprowadzić nas na miejsce lub wysłać kogoś po nas, ograniczyła się do ogólnikowych wskazówek, które okazały się zupełnie nieprzydatne. Dopiero dzięki uprzejmości pani wychodzącej właśnie z tego pokoju udało nam się trafić pod właściwe drzwi. Pierwsze wrażenie? Totalny chaos organizacyjny i obojętność obsługi.
Po wejściu do środka i krótkim wprowadzeniu zaczęło się obiecująco - klimat początkowo robił wrażenie. Niestety z bardzo szybko czar prysł. Aktor siedział z telefonem w ręku. Dusze biegały za nami po całej przestrzeni, kompletnie ignorując zasady przedstawione na początku gry. Zamiast grozy - bardziej przypominało to nieudana komedie niż horror.
Zagadki okazały się chaotyczne i nielogiczne. Mimo licznych podpowiedzi nie udało nam się rozwiązać jednej z głównych łamigłówek z obracanymi kołami na ścianie, a po grze usłyszeliśmy od obsługi, że i tak została ona już maksymalnie uproszczona. Gra aktorska - rozczarowująca, bez zaangażowania i klimatu.
Całość sprawiała wrażenie nieprzemyślanej i chaotycznej od samego początku do końca. Śmiało mogę powiedzieć, że to najgorszy escape room w jakim miałem okazję być. Gdyby to był mój pierwszy pokój w życiu, pewnie zniechęcił bym się do całej zabawy w escape roomy.
Po wejściu do środka i krótkim wprowadzeniu zaczęło się obiecująco - klimat początkowo robił wrażenie. Niestety z bardzo szybko czar prysł. Aktor siedział z telefonem w ręku. Dusze biegały za nami po całej przestrzeni, kompletnie ignorując zasady przedstawione na początku gry. Zamiast grozy - bardziej przypominało to nieudana komedie niż horror.
Zagadki okazały się chaotyczne i nielogiczne. Mimo licznych podpowiedzi nie udało nam się rozwiązać jednej z głównych łamigłówek z obracanymi kołami na ścianie, a po grze usłyszeliśmy od obsługi, że i tak została ona już maksymalnie uproszczona. Gra aktorska - rozczarowująca, bez zaangażowania i klimatu.
Całość sprawiała wrażenie nieprzemyślanej i chaotycznej od samego początku do końca. Śmiało mogę powiedzieć, że to najgorszy escape room w jakim miałem okazję być. Gdyby to był mój pierwszy pokój w życiu, pewnie zniechęcił bym się do całej zabawy w escape roomy.
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 1/10
Game Master: 1/10
Klima: 1/10
Schwierigkeitsgrad: Schwer
Reiseführer
312 Pkt
Nieudana paranoja
05.08.25 | Besuchsdatum: 12.04.25
Archivbewertung
Niestety mieliśmy tę nieprzyjemność, że trafiliśmy na niepełnosprytynych mistrzów gry.
Pozostałe elementy rozgrywki też nie zagrały. Ogólnie słabo. Z uwagi na nasze odczucia, zaczęliśmy się zastanawiać, jak doszło do tego, że twórcy niezaprzeczalnie wybitnej Paranoi stworzyli tak słaby pokój. Doszliśmy do wniosku, że musiało to wyglądać mniej więcej tak:
Pewnego dnia szef przychodzi do pracy i mówi:
-Kochani, Paranoja okazała się wielkim sukcesem. Ludzie przyjeżdżają do nas z całej Polski, tylko po to, żeby odwiedzić ten pokój. Pomyślałem więc, że otworzymy kolejny horror i zrobimy go w podobnym stylu, będzie tajemniczo, mrocznie, będzie aktor i w ogóle! Co Wy na to?
-Świetny pomysł szefie, ale trzeba wymyślić scenariusz, znaleźć odpowiedni lokal, zaadaptować go pod escape room, stworzyć zagadki, no i jeszcze zrobić masę różnych rzeczy. To pewnie będzie nas kosztować dużo czasu i pieniędzy.
-O lokal się nie martwcie. Kupiłem starą, zaniedbaną piwnice, w której można znaleźć trutkę na szczury, myślę, że się nada. Scenariusz? Coś się wymyśli. Albo na bieżąco mistrz gry będzie wymyślał. Ważne, że coś będzie w opisie pokoju, przecież fabuła nie jest taka istotna. Zagadkami już zajmuje się Zdzichu…
-Zdzichu? Ta osoba w kryzysie bezdomności?! (sic)
-No tak, remonty tu robią przecież, to zebrał trochę fantów, inne miał schowane w kanciapie na czarną godzinę, więc zaproponowałem mu, że jak je przerobi na zagadki, to dostanie ode mnie ducha puszczy.
-No ok, niech będzie. A co z wystrojem? Też Zdzichu ogarnie?
-O wystrój to ja zadbam osobiście. Pomyślałem, że zrobimy takie nastrojowe czerwone światło. Akurat nie mam takich lampek ani nic, ale dzieciakom zostało trochę różowej bibuły po zajęciach z plastyki, więc nakleimy na lampy i będzie git.
-Spoko, ale to chyba nie będzie całość wystroju, co nie?
-Ma być surowo, więc myślę, że to wystarczy. Ewentualnie przygotuję zadanie bojowe dla moich gówniaków i każę im napisać randomowe rzeczy na ścianach. Zostało też trochę prześcieradeł z Paranoi, więc całościowo może wyjść z tego wizualne arcydzieło.
-No dobra, ma to sens. A ta piwnica nie będzie brudna, pełna pyłu, wypełniona niebiorącymi udziału w grze rzeczami typu kamienie, deski?
-Hmmm… No jak Wam się nie chcę tego wynosić i sprzątać, to tak zostawmy.
-Wszystko spoko, ale kto będzie aktorem? My przecież musimy siedzieć na recepcji i jak za karę witać graczy, każdorazowo rozpoczynając konwersację od pytania, czy mają rezerwację.
-Wy chyba nie doceniacie swojego szefa… To też już ogarnąłem. Zdzichu ma nieślubnego syna, chłopak się trochę w życiu pogubił, kilka razy powtarzał trzecią klasę, ale wyszedł na ludzi. Szuka roboty, więc pomyślałem, że to się idealnie składa.
-No ok, wszystko pięknie, możemy się brać do roboty. Tylko ostatnie pytanie, czym ten pokój ma zamiar przyciągać graczy? Co będzie w nim takiego wyjątkowego?
Szef płynie promem do Szwecji, bierze rozbieg z kilometra i wyjeżdża z odpowiedzią:
-Areczku, kiedy ty popijałeś sagę w firmowym kubeczku, to ja opracowywałem genialny plan. Zrobimy taką interaktywną rozgrywkę. Zasady opowiemy na początku gry, przekażemy odpowiednie rekwizyty, nastroimy na niezłą zabawę i słuchajcie dalej, bo nie uwierzycie! Nasi game masterzy nie będą grali według tych reguł. Genialne, nie?
-Yyy?
-No wyobraźcie sobie, przychodzą tacy do escape roomu, mają to fajne wprowadzenie, słuchają o co chodzi, myślą, jak się zaadaptować do takiego urozmaicenia, planują taktyki, starają się i w ogóle. A tu nagle cyk, tracisz duszę w bezpiecznej strefie. Czy to nie jest genialne?!
-Czyli robimy escape room w brudnej, opuszczonej piwnicy, nie mamy żadnego budżetu, zagadki przygotuje nam Zdzichu, aktorem będzie jego mądryinaczej potomek, nie mamy właściwie żadnego scenariusza fabularnego, a zasady gry, które przekażemy graczom, nie będą obowiązywać w jej trakcie? No ma to sens. A ile mamy czasu?
-Jutro planujemy otwarcie, więc weźcie się do roboty, bo trzeba bibułę i prześcieradła pozawieszać.
-Tak jest, sir!
Generalnie większość z zarzutów znajduje się w tym, niezwykle wiernym oryginałowi, zapisie konwersacji. Lubimy surowe wystroje, gdy pasuje to tematycznie do pokoju, ale tutaj wyszliśmy cali brudni, mimo że nie było żadnych informacji o możliwym pobrudzeniu ubrania, za co kolejny minus. Dziury w ścianach, w które co niektórzy wkładali dłonie, były pełne pyłu i pajęczyn, tak autentycznej scenografii się nie spodziewaliśmy. Zagadka mechaniczna nie działała odpowiednio, przez co mój, z czasem coraz bardziej sfrustrowany, towarzysz walczył z nią przez ponad 20 minut. Aktor był totalnym creepem i aż musiałem mu zwrócić uwagę, że prawdopodobnie coś mu gdzieś nie do końca styka. Nawet po grze nie zdjął maski, co też było dziwne. Nie rozumiemy, po co tworzyć interaktywną rozgrywkę na określonych zasadach, jeśli nie planuję się ich przestrzegać. Do tego początek gry, w czasie którego jesteśmy zdani na łaskę pewnego jegomościa, którego charakterystykę już wystarczająco nakreśliłem. Nie było żadnych zagadek, do których mielibyśmy dostęp, a sam aktor nie nakierował nas wcale na konieczność interakcji. Skończyło się to znudzeniem, zdziwieniem, zagubieniem i innymi złymi zjawiskami. Potem też było słabo, niektóre zagadki polegały dosłownie na spojrzeniu na ścianę. W całym pokoju był jeden dobry moment, kilka udanych zagadek i to tyle. Jest to pierwszy pokój, do którego nigdy bym nie wrócił.
I tak, lepiej bawiłem się pisząc tę opinię niż w samym escape roomie.
Pozostałe elementy rozgrywki też nie zagrały. Ogólnie słabo. Z uwagi na nasze odczucia, zaczęliśmy się zastanawiać, jak doszło do tego, że twórcy niezaprzeczalnie wybitnej Paranoi stworzyli tak słaby pokój. Doszliśmy do wniosku, że musiało to wyglądać mniej więcej tak:
Pewnego dnia szef przychodzi do pracy i mówi:
-Kochani, Paranoja okazała się wielkim sukcesem. Ludzie przyjeżdżają do nas z całej Polski, tylko po to, żeby odwiedzić ten pokój. Pomyślałem więc, że otworzymy kolejny horror i zrobimy go w podobnym stylu, będzie tajemniczo, mrocznie, będzie aktor i w ogóle! Co Wy na to?
-Świetny pomysł szefie, ale trzeba wymyślić scenariusz, znaleźć odpowiedni lokal, zaadaptować go pod escape room, stworzyć zagadki, no i jeszcze zrobić masę różnych rzeczy. To pewnie będzie nas kosztować dużo czasu i pieniędzy.
-O lokal się nie martwcie. Kupiłem starą, zaniedbaną piwnice, w której można znaleźć trutkę na szczury, myślę, że się nada. Scenariusz? Coś się wymyśli. Albo na bieżąco mistrz gry będzie wymyślał. Ważne, że coś będzie w opisie pokoju, przecież fabuła nie jest taka istotna. Zagadkami już zajmuje się Zdzichu…
-Zdzichu? Ta osoba w kryzysie bezdomności?! (sic)
-No tak, remonty tu robią przecież, to zebrał trochę fantów, inne miał schowane w kanciapie na czarną godzinę, więc zaproponowałem mu, że jak je przerobi na zagadki, to dostanie ode mnie ducha puszczy.
-No ok, niech będzie. A co z wystrojem? Też Zdzichu ogarnie?
-O wystrój to ja zadbam osobiście. Pomyślałem, że zrobimy takie nastrojowe czerwone światło. Akurat nie mam takich lampek ani nic, ale dzieciakom zostało trochę różowej bibuły po zajęciach z plastyki, więc nakleimy na lampy i będzie git.
-Spoko, ale to chyba nie będzie całość wystroju, co nie?
-Ma być surowo, więc myślę, że to wystarczy. Ewentualnie przygotuję zadanie bojowe dla moich gówniaków i każę im napisać randomowe rzeczy na ścianach. Zostało też trochę prześcieradeł z Paranoi, więc całościowo może wyjść z tego wizualne arcydzieło.
-No dobra, ma to sens. A ta piwnica nie będzie brudna, pełna pyłu, wypełniona niebiorącymi udziału w grze rzeczami typu kamienie, deski?
-Hmmm… No jak Wam się nie chcę tego wynosić i sprzątać, to tak zostawmy.
-Wszystko spoko, ale kto będzie aktorem? My przecież musimy siedzieć na recepcji i jak za karę witać graczy, każdorazowo rozpoczynając konwersację od pytania, czy mają rezerwację.
-Wy chyba nie doceniacie swojego szefa… To też już ogarnąłem. Zdzichu ma nieślubnego syna, chłopak się trochę w życiu pogubił, kilka razy powtarzał trzecią klasę, ale wyszedł na ludzi. Szuka roboty, więc pomyślałem, że to się idealnie składa.
-No ok, wszystko pięknie, możemy się brać do roboty. Tylko ostatnie pytanie, czym ten pokój ma zamiar przyciągać graczy? Co będzie w nim takiego wyjątkowego?
Szef płynie promem do Szwecji, bierze rozbieg z kilometra i wyjeżdża z odpowiedzią:
-Areczku, kiedy ty popijałeś sagę w firmowym kubeczku, to ja opracowywałem genialny plan. Zrobimy taką interaktywną rozgrywkę. Zasady opowiemy na początku gry, przekażemy odpowiednie rekwizyty, nastroimy na niezłą zabawę i słuchajcie dalej, bo nie uwierzycie! Nasi game masterzy nie będą grali według tych reguł. Genialne, nie?
-Yyy?
-No wyobraźcie sobie, przychodzą tacy do escape roomu, mają to fajne wprowadzenie, słuchają o co chodzi, myślą, jak się zaadaptować do takiego urozmaicenia, planują taktyki, starają się i w ogóle. A tu nagle cyk, tracisz duszę w bezpiecznej strefie. Czy to nie jest genialne?!
-Czyli robimy escape room w brudnej, opuszczonej piwnicy, nie mamy żadnego budżetu, zagadki przygotuje nam Zdzichu, aktorem będzie jego mądryinaczej potomek, nie mamy właściwie żadnego scenariusza fabularnego, a zasady gry, które przekażemy graczom, nie będą obowiązywać w jej trakcie? No ma to sens. A ile mamy czasu?
-Jutro planujemy otwarcie, więc weźcie się do roboty, bo trzeba bibułę i prześcieradła pozawieszać.
-Tak jest, sir!
Generalnie większość z zarzutów znajduje się w tym, niezwykle wiernym oryginałowi, zapisie konwersacji. Lubimy surowe wystroje, gdy pasuje to tematycznie do pokoju, ale tutaj wyszliśmy cali brudni, mimo że nie było żadnych informacji o możliwym pobrudzeniu ubrania, za co kolejny minus. Dziury w ścianach, w które co niektórzy wkładali dłonie, były pełne pyłu i pajęczyn, tak autentycznej scenografii się nie spodziewaliśmy. Zagadka mechaniczna nie działała odpowiednio, przez co mój, z czasem coraz bardziej sfrustrowany, towarzysz walczył z nią przez ponad 20 minut. Aktor był totalnym creepem i aż musiałem mu zwrócić uwagę, że prawdopodobnie coś mu gdzieś nie do końca styka. Nawet po grze nie zdjął maski, co też było dziwne. Nie rozumiemy, po co tworzyć interaktywną rozgrywkę na określonych zasadach, jeśli nie planuję się ich przestrzegać. Do tego początek gry, w czasie którego jesteśmy zdani na łaskę pewnego jegomościa, którego charakterystykę już wystarczająco nakreśliłem. Nie było żadnych zagadek, do których mielibyśmy dostęp, a sam aktor nie nakierował nas wcale na konieczność interakcji. Skończyło się to znudzeniem, zdziwieniem, zagubieniem i innymi złymi zjawiskami. Potem też było słabo, niektóre zagadki polegały dosłownie na spojrzeniu na ścianę. W całym pokoju był jeden dobry moment, kilka udanych zagadek i to tyle. Jest to pierwszy pokój, do którego nigdy bym nie wrócił.
I tak, lepiej bawiłem się pisząc tę opinię niż w samym escape roomie.
Gruppe von Grupp av 3 Spielern, inklusive, einschließlich:
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 3/10
Game Master: 1/10
Klima: 7/10
Schwierigkeitsgrad: Leicht
Laden...
Neue Beiträge auf unserem Blog
Bleib auf dem Laufenden über unsere Aktivitäten und verwandte Themen.
-
Was kann man für einen Junggesellen- oder Junggesellinnenabschied tun? Eine Idee für ein Escape Room Abenteuer
-
Einen Schulausflug in einen Escape Room organisieren - warum lohnt sich das und wie bereitet man sich darauf vor?
-
Escape Room zu Hause - eine Idee für kreative Unterhaltung für die ganze Familie
-
Wo wurde der erste Escape Room der Welt eröffnet?